"W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu,na miejscu łoża jego stoi grób z marmuru. Taki, że widz niechcący wstrzymuje się w progu,myśląc, że Święty we śnie zwrócił twarz do muru i rannych dzwonów echa w powietrzu dochodzi...I wstać chce, i po raz pierwszy człowieka zwodzi. Nad łożem tym i grobem świeci wizerunek Królowej Nieba, która z świętych chórem schodzi i tron opuszcza, nędzy spiesząc na ratunek. Palm wiele, kwiatów wiele aniołowie niosą,skrzydłami z ram lub nogą zstępując bosą. Gdzie zaś od dołu obraz kończy się ku stronie,w którą Stanisław Kostka blade zwracał skronie,jeszcze na ram złoceniu róża jedna świeci:niby że, po obrazu stoczywszy się płótnie,upaść ma, jak ostatni dźwięk, gdy składasz lutnię. I nie zleciała dotąd na ziemię- i leci... " (Cyprian Kamil Norwid)

Patron parafii - Święty Stanisław Kostka

Święty Stanisław Kostka był synem Jana i Małgorzaty z Kryskich. Miał trzech braci i dwie siostry. Do lat 12 uczyli go rodzice, a w wieku 14 lat razem ze starszym bratem Pawłem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Zamieszkał w przyszkolnym konwikcie ale niedługo potem zlikwidowano go i bracia musieli szukać domu gdzie indziej. Zamieszkali w domu luteranina Kinderberga, który zabronił jakiejkolwiek modlitwy, wprowadzania osób duchownych ani nawet wypowiadania się na temat religii w jego domu. Stanisław połączył naukę z życiem religijnym mimo ironii brata, który nie potrafił zrozumieć umiłowania czystości życia, jakie deklarował Stanisław. W grudniu 1566 roku ciężko zachorował. Bardzo pragnął przyjąć komunię świętą, ale Kinderberg nie chciał się zgodzić na wprowadzenie księdza. W nocy miał wizję, w której św. Barbara z dwoma aniołami przyniosła mu Komunię Świętą. Miał też drugą wizję, w której Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus pochyla się nad nim i składa mu w ramiona Dzieciątko. Rano wstał zupełnie zdrowy.

Stanisław pragnął wstąpić do zakonu jezuitów, ale nie uzyskał zezwolenia rodziców. Siedemnastoletni Stanisław, o którym opiekunowie wiedeńscy pisali w liście do jego rodziców: … Chłopiec wiekiem, mężczyzna roztropnością, mały ciałem, ale duchem wielki…, w sierpniu 1567 roku pieszo i w przebraniu uciekł z Wiednia. Dotarł do Dillingen w Bawarii (ok. 650 km) i zgłosił się do świętego Piotra Kanizjusza, który wysłał go do Rzymu, gdzie święty Franciszek Borgiasz przyjął go 28 października 1567 roku do nowicjatu. Mając 18 lat złożył śluby zakonne przyjmując za dewizę swego życia słowa " Początkiem, środkiem i końcem rządź łaskawie ,Chryste! "Marzył o misjach w Indiach. 10 sierpnia 1568 roku nagle zachorował na malarię i zmarł w Rzymie.

Kult zrodził się natychmiast i spontanicznie; kiedy w dwa lata później otwarto jego grób, znaleziono ciało świętego nietknięte rozkładem. Został beatyfikowany w 1670 roku przez papieża Klemensa X i kanonizowany przez papieża Benedykta XIII dnia 31 grudnia 1726 roku. Relikwie świętego spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie. Dwieście lat po kanonizacji sprowadzono do Polski cząstkę jego relikwii. W uroczystościach jubileuszowych wziął udział prezydent RP Ignacy Mościcki. Św. Stanisław Kostka jest patronem Polski (od 1671 r.) i Litwy, archidiecezji łódzkiej i warszawskiej, diecezji chełmińskiej i płockiej, Gniezna, Lublina, Lwowa, Poznania i Warszawy. Jest też patronem studentów oraz nowicjuszy jezuickich, polskiej młodzieży a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM).